Forum dla fanów i antyfanów Sagi o Ludziach Lodu

Silje

Ale dlaczego ble??? Jeśli ktoś jest dobry i pomocny to musi być ble??? Liczą się tylko złe postaci??? Evil or Very Mad

Vill

A mnie się Tarjei nie podoba i już Razz

Silje

No dobra, chciałam wiedzieć po prostu dlaczego?

Vill

Ogólnie jakoś tak... Nie teges. Obaj Wielcy Wybrani byli nieszczególni.

Cecylia

Tarjei był inteligentny i taki... uroczy. Strasznie Tarjeia lubię. Zresztą on za życia nie wiedział, że jest wybranym, ma jakieś szczególne zadanie do wykonania. Nie było tego całego gadania jak w przypadku Nataniela, od samych jego narodzin: jaki to on wielki, ważny, w końcu jest wybranym, na którego wszyscy czekali, jest siódmym synem siódmego syna, potomkiem Demonów Nocy, itd..... Do było naprawdę strasznie irytujące argh... W przypadku Tarjeia tego nie było, wychowywał się normalnie razem z braćmi, tyle, że jego zawsze ciągnęło do książek, wiedzy... Takie fajne to było. I ten jego związek z Cornelią... urocze to było. Szkoda, że oni tak szybko umarli.

Mayah

O właśnie! Uroczy Wink

Ja też Tarjei lubię Razz

Nie było chyba nic za ci możnaby go nie lubieć Wink

Aż czasem było mi go szkoda.... to przez Kornelię Wink

( rozpieszczona pannica Razz

)
A co...? Za mało mroczny był nasz Tariei? Wink

Mako-chan

Ja sie nie bede wylamywac Razz

Sunniva Mlodsza

Solve

Tarald

Silje

Cecylia

Nataniel był taaaaaki boski... Och, wybraniec, ach, jaki to on cudowny... <rzyg>
I do tego ten jego związek z Eleną - nie możemy być razem, miałem wizję, nie możemy, to się źle skończy, och, ach...... blee

A co o Marcu sądzicie?

Mnie na początku pociągała ta tajemniczość... Pojawiał się niespodziewanie, poza tym nie wiadomo było, gdzie jest, co robi.. Potem pojawił się Imre, potem Gand, nie wiadomo skąd... To mnie ciekawiło bardzo, wtedy go nawet lubiłam. Ale potem oczywiście wyjaśniło się, że Imrego i Ganda tak naprawdę nigdy nie było, to był tylko Marco pod innymi postaciami (A szkoda, Gand był taki fajny Very Happy

)... Okazało się, że Mareczek sobie z tatusiem w Czarnych Salach siedział i "różne sprawy" dla niego
załatwiał. Od chwili, gdy stracił swoją tajemniczość, już go nie lubiłam. Potem to taka "ciepła klucha" z niego się zrobiła, synuś tatusia. [Od Nataniela i tak był sto razy fajniejszy].
A Marco w KŚ to już w ogóle nieporozumienie jakieś...

Silje

Grate av Isfolket

Z czystym sumieniem mogę powiedzieć: Nie znoszę, ale to makabrycznie nie znoszę Solvego...zakała rodziny! Dlaczego? A mianowicie dlatego, że nie rozumiem jak można tak krzywdzić własne dziecko. Jako że sama mam syna i to w dodatku dokładnie w takim wieku w jakim był Heike, kiedy mąż Renate przyniósł go biologicznemu ojcu ( tfu, aż mi dziwnie nazywać tego potwora ojcem), najchętniej rozszarpałabym łotra na strzępy. Ja nie mówię, że każda negatywna postać musi być bleeee, nie uważam też samej siebie za chodzące dobro, nie neguję wielu zachowań w ogólnospołecznym pojęciu złych, ale litości, nie tak traktować WŁASNE DZIECKO, to jest już dla mnie szczyt odarcia z ludzkiej godności i wogóle ludzkości jako takiej, szczyt upadku i zejścia na psy. To nawet nie jest bycie złym, to jest po prostu bycie żałosnym i godnym pogardy. Tyle ode mnie.
Nie darzę sympatią też ( niezbyt oryginalnie) Taralda i Sunnivy Młodszej, oboje kompletnie mi nie pasują do Ludzi Lodu, jakby nie z tego rodu, u Sunnivy to może krew ojca - Heminga odegrała rolę, bo po Sol to ona chyba nic nie odziedziczyła, ale Taralda to już wogóle nie rozumiem, takich do rzeczy miał rodziców, oboje wychowanych przez Tengela i Silje, a taki był bezpłciowy, jak niedosolony rosół. Moim zdaniem akurat oni właśnie do siebie pasowali, wbrew zdaniu narratora, byli siebie warci, powierzchowni, płytcy, zero dumy i zero ognia, ot i tyle.

Nie lubię też do obrzydzenia Anette de St- Colombe. Biedny Mikael (prawie płakałam nad jego losem czytając ten tom)! Rozpieszczona, egzaltowana dewotka, ot co. Taki ówczesny moherowy beret. Bleee.

Były też postaci których nie lubiłam na początku, ale z czasem zyskały moją sympatię, np. Villemo czy Gabriella. Ta pierwsza drażniła mnie swoją naiwnością, dziecinnością i głupotą, jednak potem odbudowała swój wizerunek, bo po prostu zmądrzała i wydoroślała, zaczęła myśleć jak człowiek i wiedzieć czago chce,a prawdziwą wielką sympatię zyskała jako staruszka. Gabriella natomiast również drażniła mnie i irytowała tym samym dokładnie czym Kaleba na początku. Użalała się nad sobą, robiła z siebie cierpiętnicę, to, że ją pierwszy lepszy facet wystawił traktowała jak koniec świata i tragedię nie do przeżycia. Jednak na szczęście zmienili ją Kaleb ( swoją drogą bardzo pożądny chłop!) i mała Eli, wkońcu zrobili z niej prawdziwą silną kobietę i wtedy zyskała moją przychylność, a potem oddaniem dla meża, siłą po stracie córeczki i godnością zaskarbiała sobie coraz większą sympatię.

Ale ja tu widzę przynajmniej dla mnei niespodziewane imiona w tych nielubianych. Tarjei? Szanuję zdanie innych, ale sama nie wyobrażałam sobie, że jego DA SIĘ nie lubić. Tak, uroczy to chyba odpowiednie określenie. To jedna z moich ulubionych postaci, właśnie daltego, że nie był przekoloryzowany, chyba najbardziej naturalny ze wszystkich tych "niezwykłych" postaci. Nie był jak dla mnei ani nieskazitelny ani mdły. Był człowiekiem wspaniałym, pełnym autorytetu i budzącym respekt, o gorącym, dobrym sercu i przenikliwym umyśle, jednak w tym wszystkim był tak bardzo ludzki i właśnie nie pompatyczny, że aż robiło się miło.
A Tristan? Ta opinia też trochę mnie ubodła, bo ja go akurat właśnie bardzo lubię. Najpierw zaskarbił sobie moje serce tym czym serce księżnej Hildegardy i małej Mariny, czyli tą swoją rycerskością. Prawdziwy nomen omen "Rycerz Smutku", a ja do takich mam jakąś dziwną słabość. Zresztą mi on przypomina odrobinę pewnego autentycznego człowieka którego znam. Poza tym jakoś najbardziej mi się kojarzył ze swoim dziadkiem Alexandrem, którego darzę ogromną sympatią. To fakt, wpienił mnie niesamowicie swoim początkowym stosunkiem do Ulvhedina i jego powierzchowną oceną, wtedy myślałam, że go naprawdę "znielubię", straszny pod sobą dołek podkopał i prawie całkowicie stracił moją sympatię z sekundy na sekundę. Takie zachowanie zresztą mi do niego całkowicie nie pasowało, nie spodziewałabym się tego po nim kompletnie, byłam przekonana, że od razu przywita syna ze łzami w oczach i otwartymi ramionami. Odbudował jednak swój obraz w jednym krótkim momencie, tym najbardziej napiętym. Zrobił to jednym zdaniem, a właściewie całą swoją reakcją w danej sytuacji, kiedy krzyknął "Nie Ulvhedinie! Jesteś moim synem." Niby niewiele,po tym jak wcześniej się zachowywał, ale na mnie wywarło ogromne wrażenie i naprawdę odpuściłam mu, bo mnie wzruszył.

Silje · Wysłany: Nie 22:46, 02 Mar 2008 Temat postu:

Pomimo tego, że Solve był tak wredny i okrutny dla Heikiego, coś jest w nim takiego, co nie pozwala mi go tak do końca nie lubić Very Happy

nie Cecylia? Twisted Evil

Grate av Isfolket · Wysłany: Śro 2:42, 05 Mar 2008 Temat postu:

Owszem, gdybym poszukiwała kochanka, sądzę, że byłby idealny Razz

Sol Villemo av Isfolket · Wysłany: Nie 23:49, 23 Mar 2008 Temat postu:

Solve..? cudny, kochałam jego inteligencję Smile

nie lubię:
Sunnivy dla odmiany
Taralda
Tiili!!!!
Mari i tej chałastry od Abla
FRANKA M
Anneli
Agneta mnie irytowała, Belienda i Viljar też
Gabriella byla dziwna troche, Kaleb też
Tore
Ellen.. hm, taka sobie
ten kretyn, co sie z Tarangaikami usiłował swatać.. Grip Venedel.. irytujący zdeczka
Sinsiew!
hm, zapomniałam o połowie.
Ale Tan-ghil mi nie przeszkadzał. Nawet miałam coś
na kształt sympatii do niego.
Jak sobie przypomnę innych, dopiszę/zrobie edit Smile

Coelum

A ja nie lubie:
Sunnivy II, Taralda, Kolgrima, Anette i nie przepadałam za Villemo z 10 i 11 części.
Jeszcze kogoś dopiszę.